یک نفر می آید تا ...

هزار نوروز...مهم نیست!
یک نفس با دوست،
با عشق،
با امید،
همین

و شادی بر شما بی پایان ببارد!

سید علی صالحی

نوروز باشد یا نباشد، بهار باشد یا پائیز باشد، هر فصل و هر روز و هر زمان و هر جا که باشد، کافیست که گوشه گوشه ی دلت ستاره باران عشق باشد، همه چیز تازه است. 

---

یکی از دوستان من دوازده سال پیش مبتلا به سرطان خون شد و تا مرگ رفت و به طرز معجزه آسائی در ناباوری بازگشت. تاثیر شیمی درمانی های مکرر دیگر جای سالمی در جسمش باقی نگذاشته است.  به قول خودش سینوزیت شدید و زجرآور دارد، پوکی استخوان شدید که دائما" منجر به شکستگی های مختلف می شود دارد، بیماری معده دارد، کبدی چرب دارد، کلیه هایش مشکل دارد، چشمهایش را به دلیل آب مروارید به تازگی عمل کرده است ... اما در کنار تمام اینها یک دنیا انگیزه دارد. ایام تعطیلات نوروز با این دوست 57 ساله ام همسفر بودم. 

از شروع بیماریش که برایم می گوید، اتفاقات وحشتناکی که برایش افتاده، تاول های عجیب و غریب که ناگهان روی تنش ریخته، خون دماغهای وحشتناکی که داشته ،  تشنج های عجیی که در اثر مصرف داروهای مختلف گرفته و ... من حالم بد می شود. بارها شنیده ام داستان بیماری اش را ولی هر بار که می گوید من نمی توانم جلوی اشکهایم را بگیرم ، او میگوید و من اشک می ریزم .

می گوید من خیلی خوشحالم چون چشمهایم می بیند، گوشهایم می شنود، با پاهایم راه می روم، کسانی که دوستم دارند هنوز من را دارند و اینها برای خوشحال بودن کافیست. باید به مرگ برسی تا بدانی زندگی چقدر خوب است. 

با هم می زنیم بیرون، در یک محوطه ی زیبا و هوای بهاری شمال کشور با یک عالمه دلقک بازی چپ و راست شکلک در می آوریم و عکس می گیریم و به عکسهای مسخره ی مان قاه قاه می خندیم و قول می دهیم که هیچکدام از این عکسهای مضحک را حذف نکنیم.  و من خوشحالم ،  یک بیماری مهلک مثل سرطان خون به من ثابت نکرد که زندگی با بودن آدمهای خوب چقدر ارزشمند است. و خدا رو شکر می کنم که هنوز من را اینگونه سخت مورد آزمایش قرار نداده است. خوشحالم که زنده هستم تا یک عالمه عشق نثار کسانی کنم که دوستشان دارم. دلتنگشان شوم و حتی اشک بریزم برایشان، دلم یک عالمه قنج بزند، چون یک عالمه احساس های ناب و ناگفتنی در آن جای گرفته. خوشحالم که بوی عطر گلهای زیبا هنوز مستم می کند، رنگ زیبای گلها مدهوشم می کند و بارش یک باران زیبا شوریده حالم میکند. خوشحالم که  روحم هنوز قادر به عشق ورزیدن است تا گرمم کند. 

و خوشحالم که همیشه اشکهایم، اشک دلتنگی ست و دوست داشتن. 

گاهی یک نفر می آید توی دقایق ما، تا ما باور کنیم زندگی خوب است.