یا مقلب القلوب ...

تا تو در آغوشم گل نکنی
این بهار ، بهار نمی شود
نیکی فیروزکوهی

برای کم بودنم ، عذر مرا بپذیرید، برای محبت هایتان هم سپاسگزاریم را.  یک دنیا آرزوی خوب دارم برای هر کسی که این متن را بخواند، ای کاش هر زمان، هر کسی که از کنار من عبور کرد، دلش آرام گیرد و نه اینکه  سایه ای مکدر بر خاطرش باشم. 
 بهار دارد می آید ... هوا، بهاریست و جوانه ها سبز شده اند. هیچ چیزی دوباره زنده نشده است. برگها و گلها و پرنده ها همان های سالی که گذشت و سالهای گذشته نیستند، اینها تازه واردین هستند. هیچ چیز و هیچ کس تکرار نمی شود ،هر چیزی که رفت باید می رفت و چرایش بی معناست ، که معنای زندگی در رفتن و آمدنهاست . و اینک، حال و این لحظه اهمیت با بودن هاست و مبارک باشد قدم هر تازه رسیده ای ...



سالی گذشت بر دلهایمان
سوختند و شکستند و بازیچه شدند
شاید
کسی چه می داند
بر هر دلی ، در هر دلی چه گذشت
و باز هم طپیدند
این کوبش های درد و حسرت و عشق همه بر دل هایمان رفت کمابیش
این صندوقچه های پاندورای اسرار آمیز
به قول دوستی باید بگویی مشان
نه خسته دل ... نه خسته دل ...
بتول مبشری

و در آخر کلام :‌

کمترین آرزویم این است : هرگز با چشمان مهربانت ، نامهربانی روزگار را نبینی .
بالاترین خواسته ام برایت این است : حاجت دلت با حکمت خدا یکی باشد .
زندگی ساختنی است نه گذراندنی . بمان برای ساختن ، نساز برای ماندن
فاصله بین مشکل و حل آن یک زانو زدن است ، اما نه در برابر مشکل ، بلکه در برابر خدا.
هیچ چیز تو را ناراحت نکند . فقط شادی ها تو را احاطه کنند

 اینها آرزوهای من برای تو است ...

از اینکه به یادم بودید ممنونم . ساجده جان تو هم زیارتت قبول  

 

... 

 

این ترانه قشنگ هم هدیه ایست از طرف آفتاب عزیزم به فتح باغ