اینجا همه چیز درهم شده !

 

دستها ...  دستهائی که در انجماد لحظه ها یخ زده اند و از سرمای اطراف لرزیده اند. دستهائی که گاهی توانسته اند قشنگ ترین کلمات را به رشته نگارش درآورند ، دستهائی که دلتنگی ها را نوشته اند. دستهائی که در هوا به دنبال گم شده ای آواره می شدند. گلی را به آرامی بارها نوازش کرده اند، بر صورت یک کودک معصوم کشیده شده اندو ............ دستهای دوست داشتنی، دستهای مهربان.   دستها پر از رمز و رازند. و من هر گاه دلم برای کسی  تنگ می شود چشمانم را می بندم و   به دستهایش فکر میکنم.  و چشمها که دریچه ی قلبند!  گاهی سکوت و فقط نگاهی آتشی خواهد شد بر قلبت. کافیست قلبت کمی لرزیده باشد. و شانه ها محکم ، مهربان ، وفادار و تکیه گاه لحظه های تنهائی و  پناه و آرامش برای او...  و قلب جایگاه تجلی انوار الهی ، واسطه ی میان عالم جسم و عالم معنا ... که با هر تپشش ضربان زندگی را در روح دیگری ترانه می خواند.  و این است افسانه «انسان» .    و هر انسان به دنبال دیگری ... برای عبور از انجماد و رسیدن به گرما، برای بودن، برای ماندن ، برای بزرگ شدن . 

گاهی هست ، گاهی نیست، گاهی دلش می خواهد باشد اما نمی شود، گاهی هست اما دلش می خواهد نباشد.  صاحب آن دست و نگاه و شانه و قلب را میگویم. 

و این نیز افسانه «انسان» ...  اوئی که پس از میلیاردها سال هنوز مجهول مانده است. آنقدر که درحل خودش هم عاجز است.  پیچیده و تو در تو ، می خواهد و نمی خواهد، دوست دارد و دوست ندارد. گاهی میان ماندن و رفتن ، در آوارگیست.  گاهی سرگردان در امواج خروشان هستی. گاهی مبهوت سناریو نوشته شده ایست که حال باید بازی کند. گاهی ...............

...
لجظه های پریشانی ، نه پریشانی نیست ، سرگردانیست ... در لحظه های سرگردانی تنها چیزی که دنیای آرامش است برایم حافظ است.  ده ها بار بازش می کنم و می خوانم و آرام می شوم 

صلاح کار کجا و من خراب کجا؟

ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا ...

---

پ ن : 

باز دارم پرت می نویسم ... بگذریم . بریم توی سبک خودمانی خودمان .  روز زن هم که تمام شد و رفت و من امروز متوجه شدم عددی که بالای اس ام اس می زنه روی گوشی و تعداد اس ام اس ها رو نشون می ده ، عدد یک هزار و هشت هست!  یک هزار و هشت ؟!!  کنجکاو شدم بدونم توی این یک هفته اخیر چند تا اس ام اس مربوط به روز زن گرفتم . اونقدر زیاد بود که وسط کار منصرف شدم از این آمار گیری . 

جالبترینش این بود : روز ننجون مبارک ! ایشالا قد ... عمر کنی  ننه !   

بله !  قابل توجه بعضی ها .

و یکی از قشنگهاش این بود :  زن بودن مثل ققنوس بودن است ، هی آتش می گیری و باز ناامید نمی شوی و از خاکسترت زن متولد می شود. زن قداست دارد . برای با او بودن باید مرد بود نه نر! 

از تمام اس ام اس های قشنگی که برام فرستادین ، ای میل ها ، کامنت ها و تلفن ها ... بی نهایت ممنونم. نمی دونید هر کدومش چقدر خوشحالم کرده . خدا رو شکر که بهانه هائی هست که به هم یه جورائی  بگیم: دوستت دارم. 

پریروز صبح توی بزرگراه صدر یک تصادف وحشتناک دیدم یک پژو 206 مچاله شده . تا ظهر یک شیشه عرق گیاهی آرام بخش را تمام کردم ...  

یکی می آید و یکی می رود و این نیز افسانه ی زندگیست ... و خدا نشسته و مواظب است که سنگهای آسمانی نخورد به کره ی زمین و از کنارش عبور کند ، ستاره ها سقوط نکنند ، ماه به دو نیم تقسیم نشود،  زمین تعادلش را از دست ندهد ،  یکی بیاید و یکی برود تا تعادل زمین حفظ شود ... و من دلم را به او می سپارم تا خودش میزانش کند. از پشت پنجره دارد نگاهم می کندو منتظر است که بگویم : یا لطیف !