چه می شود اگر زندگی ، زندگی باشد!

اکنون که مرگ ساعت خود را کوک می کند 

و نام تو را می پرسد  

بیا در گوش ات بگویم  

همین زندگی نیز زیبا بود . 

شمس لنگرودی  

وقتی هستی خیالشان راحت است که هستی با تمام خوبی هایت، با تمام مهربانی هایت، با تمام خشم های آشکار و پنهانت و با تمام گذشت هایت و یا حتی با تمام ضعف هایت ... اما کافیست که زمزمه ی رفتن کنی، انگار که جزئی از اشیاء مایملکشان هستی، حسابی شاکی می شوند و معترض ، انگار که تو هیچ حق مالکیتی بر خودت نداری.    و آن زمان که غیرمنتظره گذاشتی و  رفتی می مانند در بهت و ناباوری!   

گاهی وقتها فکر می کنم نه از جنس این زمانم و نه این مکان . مشکل دیگران نیستند ... مشکل من هستم که قادر نبوده ام خشونت های زندگی را تا امروز باور کنم. می دانم که می بایست همه ی باورهایم را تقویت کنم. همیشه در ذهنم یک مدینه ی فاضله است که در آن هیچ چیزی جز صداقت و مهرورزی نیست. من قدر با تو بودن را می دانم. دور باشی یا نزدیک، فرقی نمی کند!   همیشه با احساس گرمائی که در قلبم از حضورت به دست می آورم ، از صمیم دلم میگویم : خدایا ممنونم برای این بودن ها ، ممنونم برای این داشتن ها! نمی دانم پدرم به من آموخت که قدر لحظه لحظه بودن با کسانی که دوستشان دارم را بدانم یا مادرم قبل از رفتنش  و یا با رفتنش!  و در کنارش یاد گرفتم تا ته دوست داشتن باید رفت شاید به این شکل دین خود را به لحظه های مشترک خوب با هم بودن بتوان ادا کرد .

... 

ولی گاهی نیز دلم خیلی می گیرد از خشونت ها مردمم در کوچه و خیابان. مردمی که اصولشان را آنقدر فراموش کرده اند که دیگر به چیز زیادی پایبند نیستند. 

گاهی هم دلم می گیرد از ندیدنها، حس نکردنها، نشنیدنهای آدمها و از غرورهای حقیرانه و از رذالتهای پست، از بخل ها و از حسادتها و از قضاوت ها، از تعصبات کورکورانه،  از منم ها و از پله ساختن از یکدیگر برای رفتن به قله ها و از دوری دنیاها!  

---

انسانها در قلبهائی که عاشقشان هستند برای همیشه خواهند ماند حتی اگر دیگر نباشند... دور شوند... و یا حتی بعد از مرگ! زیرا آن کسی که می ماند قسمتی از قلبش به همراه او که رفته است می رود و یا در خاک دفن میگردد و آنچه می ماند از قلبش سرشار از آن قسمتی ست که نیست. اما گاهی انسانها تمام خاطرات شاد و غمگین مشترک خود را با دیگری با حذف شدن فیزیکی یکدیگر به راحتی به دست فراموشی می سپارند . تمام اینها بستگی به تاثیری که بر یکدیگر می گذارند دارد. می شود فراموش شد برای همیشه و می شود جاودان ماند در قلبها و یادها تا ابد.  بستگی دارد چقدر قلبی را گرم کرده ایم یا اینکه بستگی دارد به اینکه یک قلب چقدر عاشقمان باشد! 

---

چه می شود اگر زندگی  

زندگی باشد  

ما آسان باشیم

آسمان ، وسیع 

آوازها ،‌عجیب  

اصلا نگران نگفتن نباشیم  

برویم پشت سرمان را  

تا هفت پشت هر چه بی خیال  

نگاه نکنیم  

خیال کنیم رفته ایم، خل شده ایم 

داریم خیره به خواب خودمان  

خواب خودمان را می بینیم 

سید علی صالحی    

... گاهی رفتن هم خیلی خوب است!  ... آن زمان که جسارتش فرا می رسد!