اریک

«در قلبم همچنان به معجزه عقیده دارم. خدا بزرگترین معجزه گر است. او که یک کرم زشت و بدترکیب را به پروانه ای زیبا تبدیل می کند، حتما قادر است که از نفرت و یا ترس هم عشق بیافریند.»

«شبح اپرای پاریس» کتابیست که اخیرا تمامش کردم.  این داستان شرح ماجرای شخصیتی واقعی ست. شخصیت اول داستان  مردیست که با صورت بسیار وحشتناکی به دنیا می آیدو از همان لحظه ی اول نفرت مادر را نسبت به خود جلب می کند و بی مهری های مادرش به دلیل نقص جسمانی او قلب خواننده را به درد می آورد. دوران انزوای کودکی و تاثیرات مخرب آن از او انسانی عجیب با خصائص ضد و نقیض می سازد.  کشتن یک عنکبوت او را به ویرانی می رساند و یا مهربانی عمیق او نسبت به کودک ایرانی در حال مرگ خواننده را تحت تاثیر قرار می دهد و در عین حال به خاطراتفاق ناگواری که در نوجوانی در زندگیش رخ داده به راحتی قادر است دست به قتل بزند.  اریک نمایانگر یک انسان با ابعادی متفاوت است. یک انسان که با روحی پاک پا به دنیا می گذارد و دست سرنوشت و برخورد خالی از مهر نزدیکترین افراد، چگونه از این روح سپید می تواند یک جانی خطرناک بسازد. انسانی که سالهای سال در آرزوی یک بوسه زندگی می کند  و هر بار نیازهای روحی و جسمی خود را به شدت مهار می کند زیرا که می داند هیج کس او را نخواهد خواست و در نهایت با وجود تمام سخت گیری ها و محدودیتها نسبت به خود در سن پنجاه سالگی شیفته ی دختری بیست ساله «کریستین» میگردد و با روشهای سحرآمیز خود، دختر را دلبسته ی خود می کند در حالیکه تا جائی از داستان دختر نمی تواند بین نامزد خوش سیما، اصیل و کامل خود و اریک تصمیم بگیرد که کدامیک را انتخاب کند و در واقع حق انتخاب از او سلب میگردد.  اریک با صورتی شبیه به جنازه ی نیمه متلاشی شده و یا به قول نویسنده هیولا و در کنار آن با اعجازی از موسیقی و بسیاری ار خلاقیتهای عجیب خود آنچنان شخصیت جذابی دارد که هر کسی را می تواند دلبسته ی خود کند.  

شخصیت منحصر به فرد اریک و اینکه هیچ تعلق خاطری به دنیا ندارد، گاه مانند کودکی معصوم و گاه به قاتلی خطرناک تبدیل می شود، بیزاریش از انسانها و زن ها و درنهایت دلبستگی اش به دختر بیست ساله ای که شباهت عجیبی به مادرش دارد  و ... خواننده را با خود می کشاند و عجیب اینکه با نفرتی که از مادر دارد با اینحال  شباهت و صدای زیبای کریستین دلیل اصلی شروع دوره ی کوتاه عاشقانه اش می گردد. 

«قلبم گواهی می دهد که تو را نفرین کرده اند، خودم را در گوری که برایت آماده ساخته اند، پنهان می کنم و آنجا دور از چشم انسانها، در میان بازوان تو با اشتیاق می میرم ... کریستین» 

---

پ ن : شاید اولین بار است که کتابی را تمام میکنم و بلافاصله دوباره از اول آغاز می کنم به خواندن.  شخصیت جالب، قوی، مهربان، خطرناک، به طرز شگفت آور هنرمند و خلاق و دوست داشتنی «اریک» باعث می شد هر لحظه خود را درکنار او احساس کنم ویا اینکه خود را موظف به بودن در کنار این انسان تنها کنم. اریک آنقدر قوی است که من نمی توانستم هر بار بیش از ده صفحه از این کتاب پانصد صفحه ای را بخوانم . فقط به این دلیل که نمی خواستم او را از خود به زودی جدا کنم. می خواستم با او باشم و در کنار او.   با شادی هایش به شادی می رسیدم و با غمهایش به شکل غریبی غمگین. بدون آنکه به طور دائم بخوانمش با آن زندگی می کردم.  تمامش کردم اما احساس میکنم سایه به سایه همراه من است . اریک نماینده ی انسانهاست  و من انسانها را با ابعاد مختلف  و در شرایط متفاوت در او می دیدم. انسانهائی که شاید  در پشت یک چهره نه چندان جذاب و دوست داشتنی و مانند اریک یک چهره مسخ شده صاحب یک روح عظیم می باشند و فقط کافیست این روح بزرگ توسط کسی کشف گردد. و یا برعکس پشت چهره ی آرام و یا جذاب فردی حتی نمی توانیم حدس بزنیم چه افکار پلیدی نهفته است.     و یا اینکه در نهایت یک عشق باعث شود که انسانی به معنای واقعی  متولد گردد.  و انسانها چگونه می توانند به طرز وحشتناکی سقوط کنند و یا برعکس با یک آشنائی و دیدار به اوج برسند. فکر میکنم احساس تنهائی گاه گاه ما که خیلی به نظر عمیق و بزرگ می آید در مقابل شخصیتی مانند اریک یک ذره ی ناچیز است.  

به دوستانی که به خواندن رمان هم علاقه دارند مطالعه ی این کتاب را پیشنهاد می کنم. سعی کردم تا آنجا که ممکن است چکیده ای کامل از آن بنویسم و تلاش کردم به خیلی از مطالب اشاره نکنم که اگر تمایل به خواندن این کتاب داشتید جذابیتش را از دست ندهد. این داستان پر از نکته های تعمق برانگیز است.  « شبح اپرای پاریس - نوشته سوزان کی - نشر چشمه»

تصویر بالا صحنه ای از فیلمی ست که از این رمان ساخته شده است. 

The Phantom of the Opera 

ببخشید خیلی طولانی نوشتم .