با تو می میرم

آسان است برای من 

که خیابانها را تا کنم و در چمدانی بگذارم 

که صدای باران را ، به جز تو کسی نشنود 

به درخت انار بگویم انارش را خود به خانه من آورد

آسان است آفتاب را سه شبانه روز بی آب و دانه رها کنم 

و روز ضعیف شده را ببینم که عصا زنان از آسمان خزر بالا می رود 

آسان است که چهچه گنجشک را ببافم و پیراهن خوابت کنم 

آسان است برای من به شهاب نومید فرمان دهم که به نقطه اولش برگردد

برای من آسان است به نرمی آبها سخن بگویم

و دل صخره را بشکافم

آسان است ناممکن ها را ممکن شوم 

و زمین در گوشم بگوید بس کن رفیق

اما آسان نیست که معنی مرگ را بدانم 

وقتی تو به زندگی آری گفته ای 

شمس لنگرودی

هیچ چیز به اندازه دوست داشتن ها انگیزه نخواهد بود برای زیستن ها . 

این پست و  شعر و  موزیک و  تصویرش تقدیم به همه کسانی که دوست داشتن را با تمام هستی خود تجربه کرده اند . 

اینجا را کلیک راست کنید و موزیک را گوش کنید . لیریک آهنگ را در زیر نوشتم. 

وقت خداحافظیه (آندره بوچلی & سارا برایتون) 

سارا: 

وقتی که تنهام 

رویای افق را می بینم 

ومیتونم چیزی بگم 

آره میدونم که توی اتاق نوری نیست 

وقتی که خورشید نیست  

نور نیست اگه که تو اونجا با من نباشی

از پنجره ها 

قلب من به همه نشون میده 

قلبی که تو روشنش کردی 

نوری که میان راه پیدا کردی 

درونم خاموش می کنی

وقت خداحافظیه 

سرزمینهائی که هرگز 

باتو ندیدم و با تو اونجاها زندگی نکردم 

حالا زندگی میکنم 

با تو میرم 

سوار بر کشتی ها روی دریاهائی 

که من میدونم دیگه وجود ندارن 

وقت خداحافظیه 

آندرا :

وقتی که ازم دوری 

رویای افق را می بینم 

و نمیتونم چیزی بگم

آره من میدونم 

که با منی ، با من 

تو ماه من تو اینجائی با من 

خورشید من تو اینجائی با من 

با من ... با من ... با من 

وقت خداحافظیه 

سرزمینهائی که هرگز 

با تو ندیدم و با تو اونجا زندگی نکردم 

حالا زندگی می کنم

با تو می میرم 

سوار بر کشتی ها روی دریاهائی 

که من میدونم دیگه وجود ندارن 

آندره بوچلی & سارا برایتون :

با تو من اونا رو زنده میکنم

با تو میمیرم

سوار بر کشتی ها روی دریاهائی 

که من میدانم 

نه ... نه دیگه وجود ندارن 

با تو من اونا رو زنده می کنم

با تو می میرم