در دل مـن چیزی اســـــت مثل یک بیشه ی نور ...

خواهم آمد سر هر دیواری ، میخکی خواهم کاشت 

پای هر پنجره ای ، شعری خواهم خواند

هر کلاغی را ، کاجی خواهم داد ، مار را خواهم گفت : 

چه شکوهی دارد غوک

آشتی خواهم کرد ... آشنا خواهم کرد

راه خواهم رفت ... نور خواهم خورد 

دوست خواهم داشت 

وقتی که مرگ دستان گرم و پرمهر عزیزانمان را دور میکند بعد ازمدتی مانند خواب و خیال می شوند، مانند یک رویا!  نمی دانیم آیا بوده اند یا با تصورات خودمان ساخته ایم شان. می دانم روزی که رفته باشم من هم شاید خیالی گردم بر دیگران.  اما ای کاش واقعیت امروز را دریابم.  چیزی که هست و رویا نیست . حقیقت است و خواب نیست.  زندگی گاهی به طرز تعجب آوری کسالت بار می شود ... یا نه ! روزگار ... 

« و آنچه که زیبا نیست زندگی نیست ، روزگار است»      شمس لنگرودی

اما حقیقت های زیبای زندگی ست که رنگ شادی می پاشد بر هرچه روزگار زشتش میکند. عشق به هر شکل که باشد زیباست و همین زیبائیهای امروز قشنگترین رویاهای فرداهای ما خواهند بود. زیبائی زندگی یعنی من ، یعنی تو ، یعنی دستان گرم و پرمهر من و تو ، یعنی نگاه سرشار از دوست داشتن من و تو،  یعنی یک جمله «دوستت دارم» ، یعنی مرسی که هستی ، یعنی باش و مرا در زندگی جاری کن ، یعنی چقدر خوشبختم وقتی که دوست دارم ... 

رنگین کمانی باید تا رنگ بپاشد این همه روزهای خاکستری را ...     

«وقتی به تو می رسم خیالم راحت است   

شنا میکنم ، پرواز می کنم 

همچون شناگری در اقیانوس 

یا پرنده ای در آسمان

نه جائی را تنگ می کنم نه نگران تحمیل شدنم 

چقدر دوست داشتنت را دوست دارم 

وقتی به تو می رسم خیالم راحت است .»    «نویسنده ناشناس» 

باش تا خیال من راحت باشد !  اگر همیشه نزدیک نباشی حضورت را با قلبم احساس میکنم. باش حتی اگر گاهی دور ...  جاری کن مرا در زندگی .

رود آیینه تمام نمائی ز زندگیست 

وقتی که آب تا دل مرداب می رود 

یعنی به گاوخونی دیگر  برای همیشه 

در خواب می رود

حمید مصدق