فتح باغ
به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...فتح باغ
به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...درباره من
روزانهها
همهپیوندها
- لحظه های ناب
- پائیز طلائی
- اشک شیرین
- رها
- باران عشق
- پرنیان دل آرام
- مهر آفتاب
- خیال روی تو
- درخت زندگی
- سارای
- بهشته
- کافه پاپیون
- کافه موکا در پاریس
- بجنوردان
- بهار آرزو
- نانی
- صدای فاصله ها
- آقای حسین زاده
- هر ترانه یک احساس
- کوچه معشوقه
- بی نهایت آسمانی
- مشنگ خان
- اعترافات
- کافه نوستال های دردناک
- معجزه خاموش
- لیلیتا
- مومو
- میلنا
- پارادیزو
- خانه من
- دختری که با صدای بلند فکر می کند
- رگبار آرامش
- اقدس خانوم
- دستهائی پر از خاطره
- بی نهایت
- آگاهی خورشیدواره ای بر ذهن انسان
- گاهی پاریس گاهی تهران
- مشق شب
- چاخان
- پادکست ...
- گنجشکماهی
- قلمه
- ققنوس خیس
- داریه
- رویای سپیده دم
- تلخند
- تراوشات ذهنی خودم
- کوچ با تو در بامداد
- روی ماه خداوند را ببوس
- خرابات
- مروارید سیاه
- نوامبر
- حبیب صلحی زاده
- من یک زن
- یک فرصت برای باران
- ندایی ها
- علی شیروی
- میله بدون پرچم
- صدای پای آب
- توکای مقدس
- از تهی سرشار
- روزگار نو
- ته مانده
- لخته روح
- هزیانه
- یک پنجره
جدیدترین یادداشتها
همه- سلامی از یک جمعه ی دودآلود و خسته ی شهر
- تیر ماه ماه من هست و ماه تولدم .
- سلامی دوباره
- مثل یک صبحانه ی خوب دل چسب و شیرین ...
- سلامی چو بوی خوش آشنایی
- و ما به عاطفه ی سطح خاک دست کشیدیم ...
- من از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم ... سهراب سپهری
- گوش کن با لب خاموش سخن می گویم / پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
- آمدم تا با هم جهانمان را وسعتی به رنگ آسمان و جنس خدایی بخشیم ... من و تو و لحظه ها ...
- تو خوب ترین اتفاق ممکنی ، وقتی که اول صبح در دلم می افتی !
- پراکنده نویسی ....
- عطر نرگس، رقص باد،نغمه شوق پرستوهای شاد، خلوت گرم کبوترهای مست ... خوش به حال روزگار
- پرواز را به خاطر بسپار ، پرنده مردنیست .
- ...
- او که شمشیرش به ابر می رسد ، در زندگی هرگز هیچ گُل سرخی نبوییده است (سید علی صالحی)
- لحظات را جاودانه کنیم ...
- کسی هست که مثل هیچ کس نیست ...
- یک روز فرا خواهد رسید که ...
- زندگی را دوست بداریم و بی ترس و انتظار اندکی عاشقی کنیم
- زمان
- ...
- تو را دوست دارم چون لحظه ی شوق و شبهه و انتظار و نگرانی ...
- زندگی فهم نفهمیدن هاست...
- مبارکتان باشد روز زن
- باز آمد بهار و گلٍ سرخ بشکفت ...
- عاشقی هایتان بر شما مبارک و پایدار ...
- آهی ز دل کشیدم و تا کوی دوست رفت ... دیدار ما نتیجه ی این اتصال بود
- اندر حکایت عشق گربه
- او مرا برد به باغ گل سرخ ...
- تو را برای لبخند تلخ لحظه ها ... پرواز شیرین خاطره ها دوست دارم ...
- زندگی شاید خاطره ی یک نگاه باشد ...
- You Are Pain ... You Are peace
- حافظ
- آدمها ...
- ...
- دوست داشتن ...
- بهشت
- ...
- عشق آن چیزی نیست که در نقطه ای متوقف شود و پایان یابد! باید ادامه یابد تا بی نهایت ... تا ابد.
- به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...
- چون به درخت رسیدی به تماشا بمان که تماشا تو را به آسمان خواهد برد...
- روز زن ... روز مادر
- ...
- هوس باد بهارم به سوی صحرا برد/ باد بوی تو بیاورد و قرار از ما برد «حافظ»
- یا مقلب القلوب ...
- دیار من آن سوی بیابان هاست ...
- ...
- از دوست داشتن ...
- آب در یک قدمی ست ... روشنی را بچشیم ...
- خوشی های زندگی
نویسندگان
- پرنیان 336
بایگانی
- آذر 1402 1
- تیر 1400 1
- خرداد 1400 1
- تیر 1396 1
- اردیبهشت 1396 1
- بهمن 1395 1
- مهر 1395 2
- تیر 1395 1
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 1
- اسفند 1394 1
- بهمن 1394 1
- دی 1394 2
- آبان 1394 2
- مهر 1394 1
- مرداد 1394 1
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 1
- اردیبهشت 1394 1
- فروردین 1394 2
- بهمن 1393 2
- دی 1393 2
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 3
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 4
- دی 1392 3
- آذر 1392 6
- آبان 1392 4
- مهر 1392 4
- شهریور 1392 4
- مرداد 1392 4
- تیر 1392 7
- خرداد 1392 7
- اردیبهشت 1392 4
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 7
- بهمن 1391 5
- دی 1391 4
- آذر 1391 6
- آبان 1391 6
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 6
- خرداد 1391 6
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 4
- اسفند 1390 7
- بهمن 1390 6
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 5
- مهر 1390 5
- شهریور 1390 7
- مرداد 1390 7
- تیر 1390 9
- خرداد 1390 10
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 6
- اسفند 1389 9
- بهمن 1389 9
- دی 1389 13
- آذر 1389 14
- آبان 1389 15
- مهر 1389 14
- شهریور 1389 12
- مرداد 1389 9
آمار : 585669 بازدید
Powered by Blogsky
کمترین تحریری از یک زندگی ...
وقتی پرنده ای را معتاد میکنند تا فالی از قفس به در آورد و
اهدا نماید آن فال را به جویندگان خوشبختی
تا شاهدانه ای به هدیه بگیرد
پرواز ...
قصه ای بس ابلهانه ایست
از معبر قفس
نصرت رحمانی
پرنده ، پروازهایش را به چه قیمتی می فروشد ؟ گاه پرنده زندانی عادتش می شود نه دلخوش شاهدانه ای . پرواز جسارت می خواهد و گاهی نیز پرنده امنیت پوچ قفس تنگش را به خطر کردن پرواز ، می خرد.
امنیت پوچ قفس و دلخوشی یک شاه دانه .....
پ ن : تغییر جسارت می خواهد . همین !
پرنیان
جمعه 30 مهر 1389 ساعت 00:21
تغییر جسارت می خواهد .
و جسارت، شهامت میخواهد .
و شهامت، صداقت...
همین !
.
همین ها که من ندارمشون!
می فهمم .
دوست ارجمند
من آدمی بودم با قالب ها و چارچوب های بسیار که هرگز تصور
نمی کردم پس از دو دهه ، با چند ارتباط جدید ، تغییری در خود
ببینم که این گونه شد.دیگر حتی نمی خواهم به گذشته ها
بیندیشم .(گارا )
سلام
خوش به سعادتان .
استاده ام چو شمع،مترسان ز آتشم...
.
سلام عزیز
نوشتم عاقبت!
آتش آن نیست که از شعله آن رقصد شمع
آتش آن است که بر خرمن پروانه زدند ...
...
سلام
سلام .../
بــــــه ! سلام ......
عادت کرده ایم انگار اینروزها چون پرندگان قفسی...به بی کسی!
باور کرده ایم تنهایی خویش را...گریزی باید!
و
این درد مشترک
هرگز جدا جدا
درمان نمیشود...
سلام ....
سلام...مهرباران ِ همیشه!
ظهر بخیر دوست همیشه وفادار
پرنده پنج خصلت داشت /نخستین,اوج در پرواز/سپس پرواز بی همراه/سه دیگر,به منقارش هدف گیرد فراز کهکشانها را /چهارم رنگ بی رنگی / و در پایان, نوایش همچنان نجوا ...
.
.
سلام
عجیب دلتنگم بانو
مهر ام تمام شد و من هنوز...!
... پرنده روی هوا
و برفراز چراغهای خطر
در ارتفاع بی خبری می پرید
و لحظه های آبی را
دیوانه وار تجربه می کرد .
پرنده ... آه .... فقط یک پرنده بود .
سلام
چه بگویم که این روزها خودم هم دلتنگم ....
شاید وقتی دیگر !
امیدوارم .
برای تغییر جسارتش را دارم.ولی امکانش را ندارم.همه چی سرده مثل سرد خانه.
... اگر گلی به گیسوی خود می زدم از این تقلب ، از این تاج کاغذین
که بر فراز سرم بو گرفته است ، فریبنده تر نبود؟
...
سرد است و بادها خطوط مرا قطع می کنند
آیا در این دیار کسی هست که هنوز از آشنا شدن با چهره ی
فنا شده ی خویش وحشت نداشته باشد ؟!
خوبه ! یک قدم جلوتری !
سلام .من هم موافقم که تغییر جسارت میخواد .زمانی دلم میخواست جسور باشم .اما برای تغییر امتحان کردم
سلام .... ممنون .
نتیجه ؟ ارزش این همه جسارت را داشت آیا ؟
سلام پرنیان عزیز
ما اگر خودمون اراده کنیم میتونیم برای تغییر هم جسارت پیدا کنیم وشهامت .
به شرطی که استوار باشیم .
البته برای تغییر بسیار سخته ولی میشه عملیش کرد.
سلام آفتاب عزیز
به دلیل اینکه زندگی های ما زنجیروار با اطرافیانمان بسته شده است در شرایطی فقط اراده به تنهائی کافی نیست . گاهی هر تصمیم برای هر تغییری تاثیراتی را بر اطرافیان ما می گذارد و این تصمیم گیری را دشوار خواهد کرد . گاهی مثلا تصمیم برای تغییر در محل زندگی ، شغل و ... زندگی اطرافیان ما را کاملا تحت شعاع قرار می دهد.
مرسی
عزیزم
برای من خیلی مهم بود که یه دوستی که تو فضای مجازی نت دارم چنین مطلب ( سخن رانی ونه گات ) رو ارسال کرده و
مهم تر اینکه به یادم بوده
خواهش می کنم .
وبلاگت همیشه پرباره و من هر موقع برمی گردم از این فضای مثبت ، پر از انرژی و پر از احساسهای خوبم .
قابل تو رو نداشت عزیزم .
دوست عزیز ما که مثلا اشرف مخلوقاتیم معتاد به چیزایی خیلی کم اهمیت تراز شاهدانه و ارزن میشیم، اون موجودات کوچیک گناهی ندارن. فکر کنم جسارت و شجاعت اونها بیشتر از ما باشه.
تازه اونها خیلی از تابو هایی که تو زندگی ما دست و پا گیره رو ندارن
پرنده گفت : " چه بویی ، چه آفتابی ، آه
بهار آمده است
و من به جستجوی جفت خویش خواهم رفت . "
پرنده از ایوان
پرید ، مثل پیامی پرید و رفت
پرنده کوچک بود
پرنده فکر نمیکرد
پرنده روزنامه نمیخواند
پرنده قرض نداشت
پرنده آدمها را نمیشناخت
پرنده روی هوا
و بر فراز چراغ های خطر
در ارتفاع بی خبری میپرید
و لحظه های آبی را
دیوانه وار تجربه میکرد
پرنده ، آه ، فقط یک پرنده بود
آذرخش عزیز
این شعر یک تمثیل بود .
شاید بتوانیم حس یک پرنده محبوس شده در قفس را درک کنیم ....
سلام ودرود. تمام مشکلات من از همین نطقه شروع می شود. نداشتن جسارت. وچون ندارم همیشه ار تغییر واهمه دارم.حتی جرات نمی کنم مسیر خانه تا محل کارم را تغییر دهم
سلام
کاملا درک می کنم .
یکی از دلایل آن می تواند این باشد که چون این روزها با توجه به شرایط نامساعد جامعه گاهی با مشکلاتی مواجه می شویم که حل کردنش به راحتی ممکن نیست کمی جسارتهایمان برای تغییرات کمتر شده زیرا که با روبرو شدن با مشکلات جدید و اضافه تر وحشت داریم .
چه خوب که به زودی برگشتید.
همیشه دلم برای این پرنده ها سوخته !
یاد یه مستندی افتادم که طوطیه با نوکش در قفسو باز و فرار می کرد !
کاش همه ی پرنده ها مثل اون طوطی بودن !
آره ......
خواستن وهمه میخوان...باس بلد بود...
بلدی و باس یاد گرفت....
امیدی نیست رئیس جان
کتاب مسخ کافکا دقیقا اشاره به این موضوع داره.
تسخیر یه فرد یا یه موجود در نکبت عادت.
اون پرنده فال گیر شاید خو گرفته است به این قفس.
مثل ما که خو گرفتیم به این زندگیه راکت و گاهی نکبت بار.
مسخ رو چند سال پیش خونده بودم . اما دوباره وسوسه ام کردی برم سراغش .
یه وقتهائی یک انقلاب لازمه . اما صحبت سر همون جسارت ست .
پرنده ،
آه ،
فقط یک پرنده بود ...
پرواز را به خاطر بسپار ....
من و شعر وجوبار
رفتیم و رفتیم
به آنجا رسیدیم
آنجا که دیگر
نه جا پای کس بود
و نه آشنا بود
درختان به ایین دیگر
و مرغان به ایین دیگر
صدایی که می آمد از دور
صدای خدا بود
رها بود
به هنگام پرواز
از روی باغی به باغی
کسی زیر بال پرستو و پروانه ها را
نمی کرد تفتیش
شقایق
ز طوفان نمی گشت خاموش
چراغش همیشه پر از روشنا بود
نمی دانم آنجا کجا بود
نمی دانم آنجا کجا بود...
بیا برویم به استانه گل های سرخ در صحرا
و مهربانی را ز قطره قطره ی باران ز نو بیاموزیم ....
ناخودآگاه به یاد این شعر افتادم ...
من کم آوردم...
چرا ؟!
پیش ناخودآگاه شما...
.
سلام
راستی ویدیوی آواز بانو مرضیه رو دانلود کردین؟
چطور بود؟
سلام
بله امروز موفق شدم ببینمش اما لینک قبلی وقتی دانلود شد به صورت یک صفحه ای سی دی سی باز شد که اصلا قابل اجرا نبود.
فیلم مرضیه خیلی قشنگ بود . ممنون
کدوم رو میفرمایید؟!
.
در ضمن ما پیش یکی از دوستان غیبت شما رو کردیم
اگر فرمودن به شما
قبلا مراتب تکذیب میگردد!
(اینگونه رفتار شترمرغی رو یاد گرفته ایم از مسئولین محترم خدمتگذار!!!...حالا هی انتقاد بفرمایید!)
آلبوم هشت .
غیبت منو ؟؟؟
اشکال نداره
ولی بهتره الگوتون رو عوض کنید !
خیلی زیبا نوشتید.
ممنون
من در یک قصابی ُ شاهینی را میشناسم که رها و آزاد بر سکویی در انتهای مغازه نشسته و برای پریدن شوقی ندارد...
به تکه های گوشت در دکان و مهمتر از آن به تریاکی که هر روز قصاب به او میدهد ُ عادت کرده .... و این همیشه آزارم داده است... شاهین تریاکی و تن دادن به چهار دیواری دکان و از پروازدر کوهستان باز ماندن ... تلخ است خیلی هم
تلخ است
خدای من ! خیلی ......
این کامنت شما منو یاد آدمهائی که گاهی توی خیابان و کوچه ولو هستند و از کنارشون عبور می کنیم انداخت هر کدام ممکن بود افراد مفیدی برای جامعه می شدند . اما متاسفانه پروازهاشون رو ارزان فروختند.
پرنیان عزیز مدتهاست نوشته هات رو می خونم همیشه نظراتت و نوشته هان رو دوست داشتم. تا امروز که نتونستم چیزی ننویسم.
ممنون که سر زدید.
ممنونم . خوشحالم از آشنائی با شما
سلام
تمکین کرمانشاهی شاعر توانایی است نمیدانم با آثارش آشنایی داری یا نه ؟ اما شعری با همین مضمون دارد البته به زبان کردی کرمانشاهی که هر وقت میخوانمش موهای تنم را سیخ می کند :
داخل برانتز ترجمه آن را نوشته ام :
بلبل گلزار عشقم بال پروازم نیه
(بلبل گلزار عشقم که بال پروازم نیست)
تا وّ سوزدل بنالم کس هم آوازم نیه
( تا که از سوز دل ناله کنم اما کسی هم آوازم نیست)
رنجه له خارفراقم راحتی بخشم کوّه
(از خار فراق رنجیده ام راحتی بخشم کجاست؟ )
آرزو دار وصالم یارطنازم نیه
( در آرزوی وصال هستم اما یار طنازم نیست )
درد دیرم رووّه کی کم تاکه دردم چاره کی
(دردی دارم ، رو به کی آورم تا دردم را چاره کند؟)
رازدل اِفشا وّه کی کم چون که هّمرازم نیه
(راز دلم را پیش کی افشا کنم چون که همرازم نیست)
یالّه وّصلی زندگی کّم یاله هِجرانی مِرم
(یا با وصالش زندگی می کنم یا از هجرانش میمیرم)
غیریّه چِشتی تِِرِک اّنجام وآغازم نیه
( غیر از این چیزی برای آغاز و انجام کارهایم نیست)
سلام برزین عزیز
شعر خیلی قشنگی بود ، مخصوصا اگر با گویش و لهجه ی شیرین کردی خوانده شود ...
بلبل گلزار عشقم که بال پروازم نیست
تا که از سوز دل ناله کنم اما کسی هم آوازم نیست ....
جرات نمی کنم کردی آن را بنویسم که در این زمینه بی سواد بی سوادم !
مرسی
تغییر کردن چیز بدی نیست
به شرط آنکه انسان متوجه باشد که دارد تغییر می کند...
این جمله رو دوست عزیزی به من همیشه میگه...
تغییر کردن خوبه، به شرطی که آگاه باشیم...
با جسارتش هم کاملن موافقم... ما آدم ها دوست داریم همیشه همدیگه رو اونجوری که خودمون دوست داریم ببینیم و بشنویم... در حالیکه هر لحظه زمانی برای تغییره... و ای کاش همیشه تغییرات مان... به نفع خود و اطرافیانمون باشه...
سلام
که معمولا نیست همیشه یه عده ای این وسط ممکنه آسیب ببینند.
و با شما موافقم تغییرات باید آگاهانه باشه تا نتیجه ای رو که ازش انتظار داریم بدست بیاریم .
ممنون
اون جمله پی نوشتت رو باید با طلا نوشت عزیزم.
مرسی لی لا جان
می فهممت .
تغییر جسارت می خواهد ... درست ! اما چیزهای دیگر هم می خواهد ...
تغییر خوب است !
چه چیزهای دیگری ؟ کاش توضیح میدادی
مرسی
اینجا انتهای شب است
جغدان....
در شکار عیّاران
و
پرواز در تاریکی ......
"سید علیرضا رئیسی گرگانی
پرواز در تاریکی هم خودش هنر بزرگیه .
مرسی ندا جان