فتح باغ

به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...

فتح باغ

به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...

چه آرام و پر غرور گذر دارد ، زندگی چو جویباری غریب !‌

 

 

 

از لحظه ای که  بیدار میشویم وچشممان به نور باز می شود تا زمانیکه سر بر بالین میگذاریم زندگی ما پر از سوال است ! 

بیشتر آنها آسان هستند و زود فراموش می شوند . 

اما بعضی از سوالها پرسیدنشان خیلی دشوارتر ، زیرا که ما خیلی از جوابهایشان میترسیم!‌  

 

پی نوشت : تصویر بالا جزیره ای در اندونزی

نظرات 18 + ارسال نظر
محمود پنج‌شنبه 4 شهریور 1389 ساعت 13:57

سلام
در جایی خواندم که اساسی ترین خصوصیت انسان
خلق حس جستجوگری است.
درست فرمودید.همیشه پشت ندانسته ها ترس هست.
مثل تاریکی.مثل...
باید پرسید و گذشت از مرز حیرت و ابهام.
باید پرسید از کسی که پاسخ همه سوالهاست.
من اینطور فکر میکنم.

سلام و ممنون
گاهی هم نباید پرسید! انگار که باید فقط گذشت ...

محمود پنج‌شنبه 4 شهریور 1389 ساعت 14:21

...و سکوت تو جواب همه ی مسئله هاست!

... و سکوت سرشار از ناگفته هاست !‌

ایلیا پنج‌شنبه 4 شهریور 1389 ساعت 15:52 http://no1but1.blogfa.com

جایی خواندم که همه ی سوال های این دنیا خوبند و صحیح.
آنچه ننگین است و ناصواب پاسخهایی هستند که هرگز وجود پرتلاطمی را آرام نمی کنند.
نمیدانم!!!

پرسیدن سوال حق هر انسانیت . اما باید دید پاسخها چگونه است؟!
لابد تمام پاسخ ها هم حق است اما گاهی تلخ و غیر قابل باور و یا مبهم و گیج کننده!

محمود پنج‌شنبه 4 شهریور 1389 ساعت 18:54

...و نباید که درپایان راهمان
علامت سوالی برجای بماند
تنها نقطه ای ساده
همین وبس
چرا که ما
درحیات کوتاه خویش
فرصت های بی شماری داریم
که دریابیمشان!
آری
سکوت سرشار از ناگفته هاست...

آیا کسی زمان پایان این راه را می داند ؟
گاهی مرگ عحیب غافلگیر کننده است !

ققنوس خیس پنج‌شنبه 4 شهریور 1389 ساعت 19:46

این قافله ی عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
سلام

سلام

آصف پنج‌شنبه 4 شهریور 1389 ساعت 20:35

هیچ سوالی تو این دنیا بدون پاسخ نیست مهم جستجو بر اون سواله...
راسته جریان اندونزی چیه نکنه سفری به اونجا داشتید!!!
سلام و شبت مهتابی پرنیان

سلام
عکسهائی که در سفرهای مختلف می گیرم با توجه به هر موضوعی از آنها استفاده می کنم . سال گذشته به اندونزی سفر داشتم .
از عکسهای اندونزی به دلیل طبیعت زیبای آن استفاده می کنم
ممنون

مسافر جمعه 5 شهریور 1389 ساعت 01:01

گذشت زمان بر آن ها که منتظر می مانند بسیار کند،بر آن ها که می هراسند بسیار تند، بر آن ها که زانوی غم در بغل می گیرند بسیار طولانی و بر آن ها که به سرخوشی می گذرانند بسیار کوتاه است اما، بر آن ها که عشق می ورزند ،زمان را آغاز و پایانی نیست.
...........................
سلام و طاعات شما و همه همراهان قبول باشد من فکر میکنم زندگی آنقدر زیبا و با شکوه هست که ما باید خودمان را بر مدار آن تنظیم کنیم نه آنکه زندگی که تا ابد جاریست و ساری ُخودش را با ما تنظیم نماید

زندگی زیباست چشمی باز کن گردشی در کوچه باغ راز کن

هر که عشقش در تماشا نقش بست عینک بدبینی خود را شکست

علت عاشق ز علتها جداست عشق اسطرلاب اسرار خداست

من میان جسمها جان دیده ام درد را افکنده درمان دیده ام

دیده ام بر شاخه احساسها میتپد دل در شمیم یاسها

زندگی موسیقی گنجشکهاست زندگی باغ تماشای خداست

گر تو را نور یقین پیدا شود میتواند زشت هم زیبا شود

حال من در شهر احساسم گم است حال من عشق تمام مردم است

زندگی یعنی همین پروازها صبحها، لبخندها، آوازها

ای خطوط چهره ات قرآن من ای تو جان جان جان جان من

با تو اشعارم پر از تو میشود مثنوی هایم همه نو میشود

حرفهایم مرده را جان میدهد واژه هایم بوی باران میدهد

ببینید نگاه به زندگی چقدر زیبا و محرک و حرکت بخش و نیرو زا است؟

زندگی موسیقی گنجشکهاست زندگی باغ تماشای خداست

گر تو را نور یقین پیدا شود میتواند زشت هم زیبا شود

سلام . قشنگ بود ممنون

فانوس به دست جمعه 5 شهریور 1389 ساعت 17:15 http://fanuos.blogfa.com

ما همیشه میترسیم
و زندگی
زجر کش میگذر د بر من
هیچ هم پر غرور نسیت
راستش و بخوای یه جورایی داره له میکنه من و...

چی بگم !‌
متاسفم
این روزا روزهای سختی هستند برای همه

آصف جمعه 5 شهریور 1389 ساعت 17:49

سلام و یه سلام دیگر بابت اون متن قبلی که سلام نکردم!
خوبی..ایول خوش به حالت ..حتما خوش گذشت ..منم دوست داشتم یه سفر حالا هرجا دشه برم تا فکرم ازاد بشه ..
اما جالب اینجاست که با عکسایی فشنگی گرفتی متنهایی جالبی میزارید...
دمت گرم

سلام ممنون

محمود جمعه 5 شهریور 1389 ساعت 19:53

اگر زمان پایان، پیدا بود که
مرگ
اینچنین
عجیب غافلگیرکننده نبود!
کاش بیشتر بدانیم قدر داشته های زندگیمان را.
روح تمام رفتگان شاد باد...

آمین

فانوس به دست جمعه 5 شهریور 1389 ساعت 21:55 http://fanuos.blogfa.com

کره مریخ به بالاترین درجه درخشش دراسمان شب در ۵ شهریور میرسدحتما در راس ساعت ۱۲:۳۰ آسمان را تماشا کنیدبه نظر خواهد رسید که آسمان دو ماه دارد این امر ۱۲۰۰ سال 1بار اتفاق خواهد افتاد

باشه مرسی

فرید شنبه 6 شهریور 1389 ساعت 09:18

سلام
آسان ترین سئوال ها گاه سخت ترین جواب های را دارد و سخت ترین سئوال ها ساده ترین آنها را!
گاهی باید پرید از جویبار عقل و در حوضچه احساس خیس خیس شد!
آنوقت خیلی از سئوال ها و خط وخال های ساده و پیچیده، دوست داشتنی و ترسناک، کاملن رنگ می بازند! بی رنگ بی رنگ می شوند... .

سلام
قشنگ بود ... مرسی

آفتاب شنبه 6 شهریور 1389 ساعت 10:19 http://aftab54.blogfa.com

سلام دیشب کلی برات نوشتم ولی یکدفعه نت قطع شد
الان فقط ممنونم از حضور گرمت ...
در ضمن نوشته هات رو یخچال یخ میزنن
جای دیگه بزارشون

سلام
چه حیف !‌
روی یخچال می ذارم نه تو یخچال !!!
می دونی که !‌ در یخچال رکوردار همه درهاست توی باز و بسته شدن در طی یک شبانه روز !!! (آیکون چشمک)

ققنوس خیس شنبه 6 شهریور 1389 ساعت 12:48

این عکس خیلی انتزاعی شده... خوبه

واقعا ؟ مرسی

باران شنبه 6 شهریور 1389 ساعت 14:18 http://baranjavid.blogfa.com

سلام پرنیان عزیز
خوشحال شدم که اینجا هم دعوتم کردی . نسبت به خونه‌ی جدیدت حس بهتری دارم
خوبه که فرصت سفر برات پیش میاد و امیدوارم بتونی بیشترین استفاده رو از سفر ببری و با گذاشتن عکسهات ما رو همسفر خودت کنی

سلام
ممنون از لطف و محبتت . خوشحالم از این حس خوب !

قندک شنبه 6 شهریور 1389 ساعت 14:28 http://ghandak.wordpress.com

سلام ودرود بی پایان بر شما. آری چنین است. ما دائم در حال مدفون کردن سوالهایمان هستیم. شاید فکر می کنیم اینطوری بهتر است!

سلام و ممنون

آفتاب شنبه 6 شهریور 1389 ساعت 19:25 http://aftab54.blogfa.com

سلام خانمی دوباره اومدم نمیدونم ایراد از نت من هستش یا مشکل وبلاگ شماست ...خیلی دیر باز میشه
شما رو با افتخار لینک کرد م
این عکس معبد هندوها رو تونستم الان ببینم خیلی جالب بود اون گلهایی که جلوشونه برای چیه ؟

سلام آفتاب عزیز
از لطفت ممنونم .
وقتی عکس می ذاریم توی وبلاگ معمولا سرعت وبلاگ رو می یاره پائین . شاید اشکال از وبلاگ من باشه . البته من خودم وبلاگم رو بدون مشکل باز می کنم همیشه .
هندوها و بودائی ها معمولا یک بسته هائی رو به خدای خودشون هدیه می کنند که این از آداب مذهبیشون هست در این بسته که به صورت یک بشقاب مقوائی است تا اونجائی که یادم می یاد دانه های برنج کمی شیرینی و یا بیسکوئیت ، گل ، عود و شمع گذاشته اند . و آنها را به معابد می برند و در روبروی خود می گذارند و دعا می خوانند . در تایلند در تمام خیابانها مجسمه های مقدسشون قرار داره و مردم روزهای خاصی از هفته که الان دقیقا یادم نمی یاد ولی فکر می کنم اگر اشتباه نکنم دوشنبه ها بود این بشقابها را جلوی مجسمه ها قرار می دهند و دعا می خوانند و بعد متاسفانه همانطور رها می کنندو می روندو همیشه بانکوک پر است از این بشقابهای پخش و ولو شده در خیابانها . و باز بودائی ها در تایلند برای مجسمه های مقدسشون غذا هم می گذارند. این ها همه جزو سنت های مذهبیشون هست.

سعیده سه‌شنبه 13 اردیبهشت 1390 ساعت 16:30 http://saaidehh.blogfa.com

سلام وب جالبی دارید

مرسی عزیزم لطف داری .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد