مهر می ورزم ... پس هستم !‌

روزهایم سرشار از نگاه ها و آواها و سایه هاست  

و آتشی نیز در قلبم و دردستانم است . این نیرو باید سراسر برای من ، برای تو و برای آنانی که دوستشان داریم به نیکی تبدیل شود .  

آیا تو آن ‌را که در آتشدانی عظیم می سوزد و می گدازد می شناسی و می دانی که این شرر هر وجود پلیدی را به خاکستر دگرگون می کند و فقط آنچه را که راست است ، در روح برجا می گذارد؟ 

آیا هیچ چیز پر برکت تر از این آتش نیست ؟  

جبران خلیل جبران - نامه های عاشقانه ی یک پیامبر  

برای من هیچ نیروئی با ارزشتر از نیروی عشق نیست . این نیرو به من کمک می کند تا بتوانم سخت ترین و تلخ ترین لحظات را پشت سر بگذارم .  و نیز نیروی عشق در من حس دلتنگی بوجود می آورد . زمانی که نیستم ... برای کسانی که دوستشان دارم و برای سرزمینم .

و این احساس قشنگی ست . 

با تمام سختی ها ، محرومیت ها و رنج هائی که  در این سرزمین با آن روبرو هستیم ... اما انگار هیچ کجا خاک وطن نیست و هیچ آسمانی به زیبائی آسمان ایران نیست ... 

هر زمان که دور میشوم از اینجا دیگر دلم نمی خواهد برگردم  ... اما وقتی که بر میگردم ، خیلی خوشحالم که برگشتم ...  انگار آسمان وطنم زیباترین آسمان دنیاست ...  

 پی نوشت : تصویر بالا ره آوردی از این سفر است ... شاید در این لحظه ،  این تصویر از  تصویر ساختمان های بی روح  و یا طبیعت با روح زیباتر باشد .