آدمها هر گاه که دوست داشته شوند دوباره کودک می شوند.

همیشه با خود بودن سخت است. بعضی وقتها خودت را جا بگذار و مانند روباهی که با هیچ کس سر دوستی ندارد، روی زمین بند نباش. وقتی آرام شدی به خانه برگرد و خصوصی ترین حرفهایت را به گلدانت بگو.   کوچکترین گلدانها هم راز داران بزرگی هستند.

اردشیر رستمی 

یک گلدان بن سای دارم، بعد از مدتی برگهاش شروع کردند به ریختن. گلدانی که عاشقش هستم. درختچه ی کوچولوی من... یکی گفت: این یک درخت پرتقال است و الان فصل زمستان است و طبیعی است که برگریزی داشته باشد، نگران نباش حالش خوب می شود. یکی گفت بن سای خیلی حساس است، اگر صاحبش ناراحت باشد شروع می کند به برگ ریزی. تمام این مدت آنقدر قربان صدقه اش رفته ام و هرکاری که لازم بوده برای یک گیاه انجام دهم انجام داده ام، تا اینکه امروز دیدم دوتا جوانه ی کوچک از کنار یکی از شاخه هایش دارد سبز می شود. 

---

من خیلی خوشحالم که یک روزی هست که اسمش را گذاشتند ولنتاین.  مال هر جائی که می خواهد باشد، ریشه اش از هر کجا که می خواهد باشد،  مهم این است که خیلی چیزهای خوب را به ما یادآوری می کند و وادارمان می کند حرفهای قشنگ به هم بزنیم. یادمان می آورد که باید دوست داشته باشیم ... کسی را ... تا در چنین روزی به او بگوئیم : دوستت دارم . 

دوستی به من زنگ زد و گفت: زنگ زدم از همون حرفهائی که بقیه دارند به هم می گویند به تو بگویم. من که گوشم این روزها پر شده از بالا رفتن قیمت سکه و ارز و بقیه ی چیزها . انتظار داشتم صحبتش در همین حواشی باشد.  گفتم: نمی دانم در مورد چی؟ گفت : هپی چی چی ؟؟  منفجر شدم از خنده. کسی بود که انتظار شنیدن این حرف را از او نداشتم.  آنقدر دور از انتظارم بود که فکر میکنم فریاد زدم : وااااای مرسی ... هپی ولنتاین!

من این روزها از «خودم»  گله دارم. گاهی لازم است روباه شد. لازم است یک جائی خود را گم و گور کرد. از خودم گله دارم به خیلی ها که دوستشان داشتم از این هپی ها نگفتم. 

روز عشق ایرانی ها هم قابل احترام است. فقط ایرانی های عزیز مطمئن شوند بیست و نهم بهمن است یا پنجم اسفند، بعد دیگران را تشویق کنند برای بزرگداشت چنین روزی و ما را مطلع کنند تا از این هپی ها برای کسانی که دوستشان داریم ... خیلی دوستشان داریم، بفرستیم. 

بیا تا آخر دنیا راه برویم 

بی هیچ مقصدی 

برویم و هیچوقت نرسیم 

و مسیر برایمان یک خاطره سبز باشد

و هر گام بهتر از گام قبلی 

آنقدر که نیازی به برگشتن و مرور گام های قبلی نباشد

بیا به دنیا ثابت کنیم که دو خط موازی 

رویای سبزی ساختند 

که نیازی به رسیدن نداشت

که همه ی انسانها یک خط موازی هستند 

و هیچ خط موازی به خط موازی دیگری نخواهد رسید

.....

«آدمها هر گاه که دوست داشته شوند دوباره کودک می شوند»  . اردشیر رستمی

---

بعد نوشت :

کاش جای اون گلدون توی خونتون بودم ، نه به این دلیل که براتون عزیزه ، به این دلیل که شما رو با برگ هاش خوشحال میکنه، اونقدر برگ در می آوردم که همه ی غصه هاتون فراموشتون بشه .

این یک کامنت خصوصی از طرف یک دوسته....

مرسی دوست خوب ...  چی می تونم بگم که شایسته ی این مهربانی باشه؟ 

این هم بن سای کوچولوی ما