فتح باغ
به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...فتح باغ
به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...درباره من
روزانهها
همهپیوندها
- لحظه های ناب
- پائیز طلائی
- اشک شیرین
- رها
- باران عشق
- پرنیان دل آرام
- مهر آفتاب
- خیال روی تو
- درخت زندگی
- سارای
- بهشته
- کافه پاپیون
- کافه موکا در پاریس
- بجنوردان
- بهار آرزو
- نانی
- صدای فاصله ها
- آقای حسین زاده
- هر ترانه یک احساس
- کوچه معشوقه
- بی نهایت آسمانی
- مشنگ خان
- اعترافات
- کافه نوستال های دردناک
- معجزه خاموش
- لیلیتا
- مومو
- میلنا
- پارادیزو
- خانه من
- دختری که با صدای بلند فکر می کند
- رگبار آرامش
- اقدس خانوم
- دستهائی پر از خاطره
- بی نهایت
- آگاهی خورشیدواره ای بر ذهن انسان
- گاهی پاریس گاهی تهران
- مشق شب
- چاخان
- پادکست ...
- گنجشکماهی
- قلمه
- ققنوس خیس
- داریه
- رویای سپیده دم
- تلخند
- تراوشات ذهنی خودم
- کوچ با تو در بامداد
- روی ماه خداوند را ببوس
- خرابات
- مروارید سیاه
- نوامبر
- حبیب صلحی زاده
- من یک زن
- یک فرصت برای باران
- ندایی ها
- علی شیروی
- میله بدون پرچم
- صدای پای آب
- توکای مقدس
- از تهی سرشار
- روزگار نو
- ته مانده
- لخته روح
- هزیانه
- یک پنجره
جدیدترین یادداشتها
همه- سلامی از یک جمعه ی دودآلود و خسته ی شهر
- تیر ماه ماه من هست و ماه تولدم .
- سلامی دوباره
- مثل یک صبحانه ی خوب دل چسب و شیرین ...
- سلامی چو بوی خوش آشنایی
- و ما به عاطفه ی سطح خاک دست کشیدیم ...
- من از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم ... سهراب سپهری
- گوش کن با لب خاموش سخن می گویم / پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
- آمدم تا با هم جهانمان را وسعتی به رنگ آسمان و جنس خدایی بخشیم ... من و تو و لحظه ها ...
- تو خوب ترین اتفاق ممکنی ، وقتی که اول صبح در دلم می افتی !
- پراکنده نویسی ....
- عطر نرگس، رقص باد،نغمه شوق پرستوهای شاد، خلوت گرم کبوترهای مست ... خوش به حال روزگار
- پرواز را به خاطر بسپار ، پرنده مردنیست .
- ...
- او که شمشیرش به ابر می رسد ، در زندگی هرگز هیچ گُل سرخی نبوییده است (سید علی صالحی)
- لحظات را جاودانه کنیم ...
- کسی هست که مثل هیچ کس نیست ...
- یک روز فرا خواهد رسید که ...
- زندگی را دوست بداریم و بی ترس و انتظار اندکی عاشقی کنیم
- زمان
- ...
- تو را دوست دارم چون لحظه ی شوق و شبهه و انتظار و نگرانی ...
- زندگی فهم نفهمیدن هاست...
- مبارکتان باشد روز زن
- باز آمد بهار و گلٍ سرخ بشکفت ...
- عاشقی هایتان بر شما مبارک و پایدار ...
- آهی ز دل کشیدم و تا کوی دوست رفت ... دیدار ما نتیجه ی این اتصال بود
- اندر حکایت عشق گربه
- او مرا برد به باغ گل سرخ ...
- تو را برای لبخند تلخ لحظه ها ... پرواز شیرین خاطره ها دوست دارم ...
- زندگی شاید خاطره ی یک نگاه باشد ...
- You Are Pain ... You Are peace
- حافظ
- آدمها ...
- ...
- دوست داشتن ...
- بهشت
- ...
- عشق آن چیزی نیست که در نقطه ای متوقف شود و پایان یابد! باید ادامه یابد تا بی نهایت ... تا ابد.
- به چمنزار بیا به چمنزار بزرگ و صدایم کن از پشت نفسهای گل ابریشم ...
- چون به درخت رسیدی به تماشا بمان که تماشا تو را به آسمان خواهد برد...
- روز زن ... روز مادر
- ...
- هوس باد بهارم به سوی صحرا برد/ باد بوی تو بیاورد و قرار از ما برد «حافظ»
- یا مقلب القلوب ...
- دیار من آن سوی بیابان هاست ...
- ...
- از دوست داشتن ...
- آب در یک قدمی ست ... روشنی را بچشیم ...
- خوشی های زندگی
نویسندگان
- پرنیان 336
بایگانی
- آذر 1402 1
- تیر 1400 1
- خرداد 1400 1
- تیر 1396 1
- اردیبهشت 1396 1
- بهمن 1395 1
- مهر 1395 2
- تیر 1395 1
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 1
- اسفند 1394 1
- بهمن 1394 1
- دی 1394 2
- آبان 1394 2
- مهر 1394 1
- مرداد 1394 1
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 1
- اردیبهشت 1394 1
- فروردین 1394 2
- بهمن 1393 2
- دی 1393 2
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 3
- شهریور 1393 3
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- فروردین 1393 3
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 4
- دی 1392 3
- آذر 1392 6
- آبان 1392 4
- مهر 1392 4
- شهریور 1392 4
- مرداد 1392 4
- تیر 1392 7
- خرداد 1392 7
- اردیبهشت 1392 4
- فروردین 1392 5
- اسفند 1391 7
- بهمن 1391 5
- دی 1391 4
- آذر 1391 6
- آبان 1391 6
- مهر 1391 4
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 6
- خرداد 1391 6
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 4
- اسفند 1390 7
- بهمن 1390 6
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 5
- مهر 1390 5
- شهریور 1390 7
- مرداد 1390 7
- تیر 1390 9
- خرداد 1390 10
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 6
- اسفند 1389 9
- بهمن 1389 9
- دی 1389 13
- آذر 1389 14
- آبان 1389 15
- مهر 1389 14
- شهریور 1389 12
- مرداد 1389 9
آمار : 586824 بازدید
Powered by Blogsky
همینجوری ...
در من صدای تبر می آید/ آه انارهای سیاه نخوردنی بر شاخه های کاج/... در من فریادهای درختیست خسته از میوه های تکراری/ من ماهی خسته از آبم...
دیشب خواب دیدم دارم پرواز می کنم ... و آرزو کردم ای کاش هرگز بیدار نمی شدم!
چقدر دلنشین بود حس پرواز. پرنده بودن از درخت بودن خیلی بهتر است. اگر چه گاهی حتی درخت بودن از آدم بودن بهتر!
... یک پی نوشت داشت این پست! که در اثر یک اشتباه پرید و رفت! 
پرنیان
شنبه 2 بهمن 1389 ساعت 09:52
سلام عزیزم... پرنده خیالت همیشه در پرواز ....و اسمان دلت همیشه ابی و صادق ....
امیدوارم همیشه خواب و بیداریت به کام باشد ...
سلام رها جان
مرسی از این همه دعاهای خوب
همسایه ی ماه سلام
راست می گویی بعضی وقتها تکرار ادم را خسته می کند.دست ودل ادم بکاری نیست نه میل رفتن داری نه میل ماندن. چاره ی هم نیست.
در همه چیزدو دلی وشاید سرگردان خویشتن. مثل پرنده ای هستی که پر پرواز دارد ولی میل پروازش نیست.
باید این موقع ها بنشینی و نگاه کنی وببینی کی حالت سر جا می اید.ادمهای هنرمند همین گونه هستند .
و تو هم از این قاعده جدا نیستی. وما با دیدن همین کامنت کوتاه هم به واقع لذت بردیم . محسن
سلام محسن عزیز
حالم را خوب گفتی اما یه چیزی را برعکس! میل پرواز هست اما پر پروازی نیست!
هنرمند کجا و من کجا!!! شما لطف دارید.
من هم بسیار ممنون
درخت را با پرنده پیوندی است همیشگی!! درخت اگرچه در زمین ریشه دارد ُ اما دستها و شاخه هایش به سوی آسمان گشوده شده و همواره پرندگان خسته را به استراحت دعوت میکند...
درخت و پرنده مشابهند ... اگرچه در ظاهرشان چنین تشابهی نیست ... هر دو با تیر و تبر تهدید میشوند و بر زمین می افتند!!
پرنیان عزیز پرنده باش درخت باش اما مراقب باش تا تیر و تبری به آزار و نابودی ات به کامروایی نرسد!!
آره ... و منو بردید به تجسم پیوند این دو. پرنده همیشه پناه می آورد به درخت و درخت می شود ماوا و مامنی برایش و درخت هم دلش به پرنده خوش است و تکیه کردن او به خودش... اما امان از این ریشه ها! که هر چه می کشیم از این ریشه هاست...
مرسی فرخ عزیز برای دعای خوبت
سلام ودرود بر پرنیان عزیز. صبح عالی متعالی
به به. کاش همه چیزی همینطوری بود! بسی محظوظ شدیم
خدا نکنه این حرفها چیه. خدا کنه همیشه خواب ها و احلام شیرین و خوشمزه خوشمزه ببینید و پس از بیدار شدن مزه اش تا مدتها زیر دندانتان باشد.
سلام جناب قندک عزیز
آقا ما همیشه از اضافه وزن بیزار بودیم . ترجیح می دهیم در خواب هم رژیممان را حفظ کنیم. چرا که در خواب دیگر اختیار اعمال و رفتارمان را نداریم و بعدش تاوان سنگینی را باید بپردازیم
و البته از این دعای مهربانانه ی شما بسیار ممنونم
پرواز را به خاطر بسپار... خواب پریدنی است...
...
وقتی پرنده باشی باید درختی باشد که بر رویش آرام گیری... وقتی درخت باشی همیشه در انتظار پرنده هایی هستی که درد دل کنی با اونها... تا از راه برایت بخوانند...
آدم باشیم شاید هر از گاهی خواب پرواز ببینیم... خواب درخت شدن... هر از گاهی...
...
در پناه حق
چه جالب! پرواز را به خاطر بسپار خواب پریدنیست...
این هم یه تعبیر قشنگ بود برای این پست . اما دوست داشتم بدانم درخت هم رنج می کشد؟! کبوتر چی؟! منل آدمها ...
و آیا مثل آدمها اگر جائی نباشد که آرامش کند احساس سرگردانی میکند؟ و یا اگر پرنده ای به او پناه نبرد احساس دلتنگی می کند؟! یا فقط این انسان است که دائما با احساسات مختلف درگیر است؟!
مرسی
باز باران...؟!
به به چشم ما روشن! باران ...
قدیم ترها من هم از این خواب ها می دیدم !
امروز برای دوستی که پا درد دارد و بالا رفتن از پله ها برایس سخت است گفتم کاش این جور موقع ها بال داشتیم و پروازمی کردیم !
کاش واقعا بال داشتیم و پرواز می کردیم !
سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام !
دلم تنگ شده بود واسه این جا .
خوبی ؟
سلام
مرسی . لطف کردی مریم جان .
آره ای کاش بال داشتیم. اونوقت بهمون می گفتن : فرشته
حس پرواز ... چه دلنشین !!!
آره ... خیلی !
سلام
دلم پیره!! خودم در حد پدرجان نیستم! ولی دور نیست که خودمم به اون حد برسم
سلام
خوب متاسفانه این بدترین نوع پیریه! باید حتما یه فکری واسه ی درمانش بکنی. اگرچه با روزگاری که ما داریم، کم کم همه مبتلا به پیری زودرس خواهیم شد.
سلام پرنیان جونم
با خوندن پستت یاد داستان *بال هایت را گجا گذاشته ای*از عرفان نظرآهاری افتادم....
این تجربه برای آدم های ناب رخ میده....حس پروازتو درک میکنم در خواب...واقعا کلمات عاجزند در توصیف آن...
راستی ببخشید دائم اینجام...با اینکه تازه باهات آشنا شدم ولی خب یه حس خوبی دارم وقتی میام اینجا...شما هم واقعا جوابامو خوب میدین...
ممنون یه دنیا
سلام عزیزم
یعنی می گه من یه آدم نابم؟
شوخی کردم.
خیلی خوش آمدی . لطف داری که به من سر می زنی
پرنده بر شانه های انسان نشست. انسان با تعجب رو به پرنده کرد و گفت : اما من درخت نیستم، تو نمی توانی روی شانه من آشیانه بسازی.
پرنده گفت: من فرق درخت ها و آدمها را خوب می دانم اما گاهی پرنده ها و آدمها را اشتباه می گیرم. انسان خندید و به نظرش این خنده دارترین اشتباه ممکن بود.
پرنده گفت: راستی چرا پر زدن را کنار گذاشتی؟ انسان منظور پرنده را نفهمید اما باز هم خندید.
پرنده گفت : نمی دانی توی آسمان چقدر جای تو خالی است. انسان دیگر نخندید. انگار ته ته خاطراتش چیزی را به یاد آورد، چیزی که نمی دانست چیست. شاید یک آبی دور، یک اوج دوست داشتنی.
پرنده گفت: غیر از تو پرنده های دیگری را نیز می شناسم که پر زدن از یادشان رفته است. درست است که پرواز برای یک پرنده ضرورت است، اما اگر تمرین نکند فراموش می شود. پرنده این را گفت و پر زد.
انسان رد پرنده را دنبال کرد تا اینکه چشمش به یک آبی بزرگ افتاد و به یاد آورد روزی نام این آبی بزرگ بالای سرش آسمان بود و چیزی شبیه دلتنگی توی دلش موج زد.
آنوقت خدا بر شانه های کوچک انسان دست گذاشت و گفت : "یادت می آید ؟ تو را با دو بال و دو پا آفریده بودم؟ زمین و آسمان هر دو برای تو بود. اما تو آسمان را ندیدی. راستی عزیزم بالهایت را کجا جا گذاشتی؟ "
انسان دست بر شانه هایش گذاشت و جای خالی چیزی را احساس کرد. آنوقت رو به خدا کرد و گریست....
عرفان نظرآهاری
تقدیم به پرنیان عزیز و دوستان خوبش
خیلی قشنگ بود فریناز جون
مدتها قبل خونده بودمش اما یادم رفته بود.
و الان که خوندم اشک توی چشمهام حلقه زد ...
مرسی نازنین
سلام
چقدر خوب است همه چیز را از اوج دیدن و از بالا بر پستی ها نگریستن . در مواقعی چنین حالاتی برای انسان رخ می دهد احساس می کنی آنقدر سبک شده ای که در هوا معلق شده و همه چیز را از بالا می نگری . البته باید برای چنین حالتی آنقدر در خودت غرق شوی که نوسانات زندگی خسته ات نکند .
فکر کنم شما علاقه خاص و ویژه ای به پرواز دارید شاید علتش بی تعلقی به خیلی چیزهای زمینی باشد
سلام
خیلی خوب است. اما متاسفانه زندگی هایمان شده سرشار از نوسان!
درسته برزین عزیز.
کاش میشد بعضی وقتا همینجوری پرواز کرد
قشنگ بود
........برای تو که میل پروازت هست
اما پر پروازت....نه (همسایه ی ماه )
عمری پرنده بودن
وشاخه های سالها راگذراندن
وحال خسته و بی بال
رو سوی درختی ارمیدن
باد می خواند ترا
به نوازش برگهای اویز بید
وقتی پرنده ای خسته باشد
برکه دیگر جای رقصیدن پرنده نیست
حالا که بال هایت را گرفته اند
به بهانه ی سیب
از باد می خواهم بوزد
زیر بال های خسته ات
و پروازت دهد به اسمان
پرندگانی در مسیر خورشید انتظارت می کشند با دو بال تازه
زمستان ۸۹ محسن شوق پروازت ارزوی ماست.
گریه ام گرفت ...............
.
.
.
مرسی
«برکه دیگر جای رقصیدن پرنده نیست»
چقدر قشنگ!
مجانین را تفنگ داده اند
لامروتابی هوائی تیر در می کنند
فرقی ندارد
انارهای خشکیده ی سیاه دانه
یا پرنده گان سبک بال
نکند زندگی خوابی بیش نباشد؟
وصدای تبر و تیر
درخت و انارهای سیاه
همه و همه
کاش پرنده باشیم
وقتی اختیار زندگی دست دیوانگان بیوفتد همان بهتر که زندگی یک خواب باشد.
مرسی
کاش پرنده بودم ...
شوق پرواز آرزویم است ...
در هوایی که تویی حس پروازم آرزوست ...
.
.
.
خیلی قشنگ بود.
و مخصوصا با این آیکون دلبرانه ات آفتاب جان
سلام. متن بسیار زیبایی نوشته ای.
سلام
ممنونم .
عشق است بر آسمان پریدن
صد پرده به هر نفس دریدن
اول نفس از نفس گسستن
اول قدم از قدم بریدن
نادیده گرفتن این جهان را
مر دیده خویش را بدیدن
گفتم که دلا مبارکت باد
در حلقه عاشقان رسیدن
ز آن سوی نظر نظاره کردن
در کوچه سینه‌ها دویدن
ای دل ز کجا رسید این دم
ای دل ز کجاست این طپیدن
ای مرغ بگو زبان مرغان
من دانم رمز تو شنیدن
دل گفت به کار خانه بودم
تا خانه آب و گل پریدن
از خانه صنع می پریدم
تا خانه صنع آفریدن
چون پای نماند می کشیدند
چون گویم صورت کشیدم
شعر زیبائی بود . اما متاسفانه بی نام و نشان است!
سلام پرنیان عزیز
صبحت بخیر انقدر این روزا گیجم که اسمم یادم رفت بنویسم.
امیدوارم روز خوبی داشته باشی. می بوسمت.
سلام عزیزم
چرا گیجی؟! امیدوارم مشکل خاصی نباشه.
ممنون که گفتی. تو هم روز خوبی داشته باشی
شعرت هم خیلی قشنگ بود ممنون
برای مهربونیهات هم ممنون
عرض سلام و صبح بخیر و تجدید ارادت
سلام از منه ...
لطف کردید . ممنون
سلام
بسیار دارم این تجربه زیبا و شیرین را....و
چه زیباست خاطره پرواز حتی اگر به قدر چشم برهمزدنی آنی در خواب سپیده دمان باشد...
به امید پروازتان در عالم بیداری حقیقی تان....
سلام
شاید دومین بار بود که این تجربه ی شیرین را داشتم. یک تجربه ی فوق العاده ای بود که تکرار شده بود.
ممنونم از دعای زیبایتان.
ادامه نوشته ی نظر آهاری که بسیار زیباست برای من اینگونه است:زمانی بال هایم را فراموش کردم و زمینی شدم که دوست داشتن را از یاد بردم.من قرار بود حامل امانت عشق باشم وفراموشم شد.من ـانسان از یاد بردم که چه قراری داشتم.مثل موش ها و مورچه ها شروع کردم به جمع کردن و تلنبار کردن و با گذشت زمان در این کار حریص تر شدم.هزاران سال است که فقط جمع می کنم.میمیرم و باز برمی گردم و جمع می کنم.نگاهی به آسمان ندارم.واگر دو باره یادم بیاید که اصلا برای عاشقی خلق شدم بال هایم ظاهر می شود.ومن در آن افق لایتناهی پرواز خواهم کرد بالاتر از بلند پرواز ترین پرنده ها.تا ملکوت.
خیلی قشنگ بود .
مرسی
سلام
با احترام دعوتید به دل آرام
آخرین چوب خط منتظر نگاه ارزشمند شماست
-------------------------------------------------------------------
گاهی حتی درخت بودن از آدم بودن بهتره
واقعا اینجوریه؟
من فکر می کنم کسی باید این حرفو بزنم که خودش و قانع کنه نمی تونه تغییر کنه نمیتونه بهترین باشه نمی تونه خلیفه اله باشه و رو زمین پادشاهی کنه نمی تونه از نعمتاش به خوبی استفاده کنه نمی تونه شاد باشه و از زندگیش سلامتیش لذت ببره
نه شما
درست نمی گم؟؟
پرنیان عزیز سلام
یه وقتهائی از انسان بودن، احساس داشتن، وابستگی ها و رنجها خسته می شیم و به حال یک درخت حسرت می خوریم، با وجود تمام توانائی هائی که تو تک تک نام بردی.
گاهی وقتها انسان بودن دشوار میشه و توان آدم خارج.
سلام آفتاب جان
نمیدانم چرا خوابی شیرین را آرزومندم
مگر در ان تلخی تنهائی را به کامش همدم سازم
ودر ان به پرواز در اورم ارزوهای سرکوفت شده را
سلام پرنیان عزیز
واژه گانی را که به کار می بری ذهن را سیال میکند
اگر گاه از قافله ی مقصودت دور می افتدم ببخش
سلام کوروش عزیز
گاهی وقتها واقعیت و دنیای حقیقی اونقدر خسته می کنه آدمها رو که دوست دارن آگاهانه، مدتی با رویا زندگی کنند .
خواهش می کنم و ممنونم از لطف شما.
سلام پرنیان جان
نمی دونم چرا هیچ وقت از پرواز خوشم نمیومده
همیشه از ارتفاع می ترسم
اما عجیب اینه که اصلا به سقوط فکر نمی کنم اما گاهی از بالا پایین رو می بینم مثلا از توی هواپیما و این که جایی که زندگی می کنیم به یه نقطه تبدیل میشه دلم میگیره
این از نظر من یعنی هیچ.....
سلام حریر جان
شنیدم عده ای از بلندی می ترسن. اما من همیشه در ارتفاع احساس خوبی دارم. یک بار پارازالینگ سوار شدم و رفتم بالا اون آقائی که از پائین منو هدایت می کرد هر چی فریاد می زد ارتفاع رو کم کن، اصلا گوش نمی کردم دلم می خواست باز هم اون بالا بمونم وقتی اومدم پائین بنده ی خدا داشت سکته میکرد. و به انگلیسی بهم گفت(تقریبا فریاد زد) : خیلی خطرناکه ... چشمهاش از کاسه زده بود بیرون! ولی یک تجربه ی فوق العاده ، بی نظیر و فراموش نشدنی بود برای من.
سلامی چو بوی خوش آشنایی بر آن مردم دیده روشنایی
سلام
صبح ما رو منور فرمودید. ممنون از این همه لطف
سلام روزگار خوش ...
سلام رها جان
مرسی عزیزم
سلام عزیزم صبحت بخیر
امیدوارم خوب باشی.
سلام عزیزم
مرسی . خیلی مواظب خودت باش ...
نه سایه دارم و نه بر
بیفکنندنم سزاست
اگر چه بر درخت تر
کسی تبر نمی زند
سلام پرنیان عزیز .........
سلام ققنوس عزیز
خوبی؟ رسیدن به خیر
حالا راضی شدم
عزی ی ی ی ی ی ی یزم ! تو چقدر نازنینی!
مهربان و گرم و «دوست» ...
مرسی نازنینم... ✿
دقت کردی شعری که برام گذاشتی چه شباهتی داشت با حال و روز من ؟!
آفتاب جان اونقدر دوست خوبی نیستم که الان از حال و روزت خیلی خبر داشته باشم. اما با اطمینان بهت بگم که این شعر رو فقط برای تو آوردم ... بنا به دلایل خودم.
امروز تو تهران پشت ترافیک یادشعرت افتادم ...
با خودم گفتم کاش منم یه بال داشتم تا از این ترافیک پر می کشیدم
مثل مداد جادو ۲ تا بال می کشیدم و فرار می کردم از دود و ترافیک !
دیدی گاهی چقدر حس پرواز و نیاز به پرواز خوبه؟! دیدی چقدر پرواز خوبه؟
اتفاقا امروز هم من به ترافیکهای بدی خوردم !