دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد

دلم برای کسی تنگ است 

که همچو کودک معصومی 

دلش برای دلم می سوخت و مهربانی را 

نثار من می کرد 

دلم برای کسی تنگ است که تا شمال ترین شمال و در جنوب ترین جنوب

 همیشه در همه جا

 آه با که بتوان گفت که بود با من و 

پیوسته نیز بی من بود و کار من ز فراقش فغان و شیون بود 

کسی که بی من ماند کسی که با من نیست 

کسی ... 

دگر کافی ست.

گاهی از دوست داشتنهایم احساس پرواز می کنم 

گاهی از دلتنگی هایم احساس مچالگی 

گاهی از انسان بودنم احساس خستگی ... 

هر لحظه احساسی و پارادوکس اینها با یکدیگر . یک لحظه خنده ،یک لحظه اشک  ، یک لحظه لبریز از حس دوست داشتن ، یک لحظه حس تنهائی محض ...  چقدر سخت است انسان بودن !

---

شوخی نوشت با خدا : پروردگارا لطفا فردا صبح از روی اون یکی دنده ات بلند شو ! ما به خوشبختی نیازمندیم ، تو هم به کمی تنوع !