باز آمد بهار و گلٍ سرخ بشکفت ...

 

سال نو مبارک  دوستان عزیزم ، اونایی که  می یاین و توی خصوصی برام پیام های مهربانی می ذارین و من می خونم و خوشحال می شم ... خوشحال می شم ... خوشحال می شم و باور می کنم زندگی هنوز هم خیلی وقت ها پر از مهربانی های  بی توقع و  بی انتظاره ،  رندگی پر از انسانهای خوب و دوست داشتنیه ،  اونایی که می یاین و یه نگاه می ندازین و می روید، اونایی که  هی بهم می گین : آهای چرا برای سال نو هیچ چی ننوشتی  هنوز؟  اونایی که  هستین  ولی دیگه نمی یاین به فتح باغ ، سال نو همه تون مبارک  

 هر جای دنیا که هستین ، مدام خوشی بیاد و تلنگر بزنه به احساستون.    

 می دونید ؟  ما با همدیگه زندگی رو زیبا می کنیم. من هرچی هم برای دل خودم لباسهای گل گلی بپوشم و هر چقدر هم برای دل خودم رژ قرمز  و عطر بزنم  و لاک گلبهی بزنم و هر چی هم برای دل خودم موزیک های خوشگل بذارم و گوش کنم و گاهی توی خلوت خودم والس بیام و هر چقدر  برای خوش آمدن خودم کفش تق تقی بپوشم و موهامو بالا ببندم و پائین باز کنم ... و توی فنجون خوشگل قهوه بخورم  وقتی هیچ کسی رو نداشته باشم ، دیگه دلی ندارم که این همه کار رو براش بکنم.  

زندگیٍ ما با هم قشنگه ...  زندگی خیلی قشنگ تره که  دوست داشته باشی و زندگی معرکه می شه وقتی که عاشق باشی  

عاشق باش  و  طبیعت را  دوست داشته باش و  زندگی را با مهربانیت نوازش کن ، بذار زندگی پر بشه از گلهای سرخ بهاری  با عطر مهربانی و رنگ خدایی