تا بعد ...

 

امروز روی تقویم نوشته شده : روز بزرگداشت حافظ .  مطلب زیر انتخابی از کتاب «از کوچه رندان دکتر زرین کوب در خصوص زندگی و اندیشه ی حافظ می باشد، به مناسبت این روز بزرگ :  

« در این کوچه رندان ، که میان مسجد و میخانه راهی است ، که می تواند این حافظ شهر را بازشناسد؟  که می تواند از کوچه بسلامت بگذرد و بی ملامت ؟ از این کوچه مرموز که همه چیز آن با آنچه نزد آدمهای عادی هست تفاوت دارد. آدمهای آن نه به دنیا یا سر فرود می آورند نه به آخرت. نه مال و جاه می جویند نه کام و آساش. نه تسلیم ننگ و نام می شوند نه پایبند دین و دانش . اما راستی این حرفها چیست؟  کدام دوستدار حافط هست که او را چنین بی پرده وصف کند، دور از عنوان هائی که پندار ساده دلان به او می بندند؟ بسیارند کسانی که حافظ برای آنها لسان الغیب است و شاعر آسمانی. اما یک رند هم می تواند همه ی اینها باشد و گه گاه چیزی بالاتر. رند کیست ؟ آنکه به هیچ چیز سر فرود نمی آورد، از هیچ چیز نمی ترسد و زیر این چرخ کبود، ز هر چه رنگ تعلق پذیر آزاد است. نه خود را می بیند و نه به رد و قبول غیر نظر دارد. اندر دو جهان کرا بود زهره ی این ؟ در دنیائی که همه چیز به میزان پول سنجیده میشود، در دنیائی که نام آوران عصر برای صید زر و سیم نه پروای نام دارند نه اندیشه جان، فراغتی و کتابی و گوشه ی چمنی، برای که کفایت می کند؟  برای یک رند. برای یک آزاد اندیش بی خیال که این همه غوغای خود پرستی که در جهان هست برای وی جز یک فریاد پوچ نیست. در دنیائی که زاهد و واعظ شحنه شناس می خواهند حق را به سجودی و نبی را به درودی فریب دهند که می تواند مسجد و صومعه را خراب کند؟ خلق را و قضاوتشان را نادیده گیرد، در کار خدا و خلق از چون و جرا دم زند، به جز یک رند ؟  

درست است که حافظ هنوز این بیرنگی رندانه را همه  جا ندارد، درست است که اون نیز گه گاه یک آدم عادی است، از دیگران تقاض دارد و ملاحظه، آنچه دگران می پسندند می پسندد و آنچه دیگران رد می کنند رد می کند، اما آخر که می تواند دائم در کوچه رندان بنشیند و هرگز با دیگران برخورد نکند؟ هر چه هست حافظ نیز از وحشت و تنهائی این کوچه دلش می گیرد و بیرون می آید به دنیای عادی، دنیای شیخ ابواسحاق ها و حاجی قوام ها ... »

اونقدر غزلهای حافظ زیبا هستند که انتخاب یکی از بین آنها برای من کار آسانی نیست.  چشمانم را بستم و دیوان رو باز کردم ...  

می فکن بر صف رندان نظری بهتر ازین  

بردر میکده میکن گذری بهتری ازین 

در حق من لبت این لطف که می فرماید  

سخت خوبست ولیکن قدری بهترازین 

آنکه فکرش گره از کار جهان بگشاید  

گو درین کار بفرما نظری بهتر ازین 

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق  

برو ای خواجه ی عاقل هنری بهتر ازین  

دل بدان رود گرامی چکنم گرندهم  

مادر دهر ندارد پسری بهتر ازین   

من چه گویم که قدح نوش و لب ساقی بوس 

بشنو از من که نگوید دگری بهتر ازین 

کلک حافظ شکرین میوه نباتیست بچین  

که دراین باغ نبینی ثمری بهتر ازین

روزگارانی داشته م با حافظ . دقایقی بوده اند  در کنارم طوری احساسش کرده م که باید کسی به این حال برسد تا بداند من چه می گویم ...  

چند روزی نیستم .  در هر شرایطی که باشم به یادهمه ی  شما خواهم بود . دوستانم هر کجا که هستند روزهایشان پرتقالی باد ...